Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
əfci — I (Basarkeçər, Borçalı, Gədəbəy, Hamamlı, Xocavənd, Qazax, Tovuz) 1. qadın işinə qarışan kişi (Basarkeçər). – Qadınnarın işinə qarışan kişiyə əfci de:rix’ 2. xırdaçı, çürükçü (Borçalı, Gədəbəy, Qazax). – Əfci yaramaz sözdər danışer, bekara sözdər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
həncə — (Xanlar) xırdaçı. – Həncə adam arvatdan xavar alar kın, bu şey hanı, o şey hanı, qənd alıf gətimişdim, niyə tez qutardı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
pedant — <ital.> Xırda və formal tələblərin yerinə yetirilməsinə həddindən (lüzumundan) artıq fikir verən adam; xırdaçı, hərf güdən. Pedantın biridir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qumqumaçı — is. dan. Həddən artıq xırdaçı, vasvası, zəhlətökən adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vasvası — sif. 1. Hər şeydən çəkinən, hər şeydən iyrənən, hər şeydən şübhələnən. A qardaş, elə həkimlərin sözünə baxıb bu günə düşmüsən, vasvası olma. S. S. A.. Bir anda şübhə, heysiyyətimi, qürurumu xırpalayan qara, ağır bir şübhə mənim vasvası qəlbimdə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xırdaçılıq — is. Xırdaçı adamın xasiyyəti; pedantlıq. Dəmirov istəyirdi ki, bəzi adamların xırdaçılığından danışıb onları təhsilə, savada və mütaliəyə çağırsın. S. R.. <Həmzə> indi xırdaçılıq adı verdiyi bu işin də faydasız olacağını hiss edirdi. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
